آدم اول
آلبر کامو
آدم اول کتابی است که سالها بعد از مرگ کامو چاپ شد، رمانی که می توان، تعلق آن به زندگی شخصی نویسنده را، حس کرد یا حدس زد. در متن، کامو به سختی و عدم توانایی هر نویسنده ای به بازگویی سرگذشت واقعی و عریان خود، اعتراف کرده است، پس این اثر نیز از این دیدگاه، تافته ای جدا بافته نخواهد بود.
گونه ی روایت و قصه گویی در آدم اول با دیگر آثار کامو متفاوت است، وی کوشیده حاصل کار را به رمان های کلاسیک نزدیک تر نماید و شاید بستر واقعیت هایی که کامو قصد بازگویی آنها را داشته، دست وی را برای رجوع به سبک نوشتاری معمول خود بسته است. در بخش هایی، یادداشت های کنار متنی مستقیم همراه با متن اصلی چاپ شده و نشان می دهد کامو می کوشیده رمانی متفاوت از قبل بنگارد.
با تمام این موضوع ها، آدم اول کتابی قابل، برای خواندن است، گویی متهمی بی گناه در برابر یک قاضی نشسته که وی، همان، شخص مورد قضاوت است. کامو به ما یادآوری کرده، نگاه به و کنکاش خود، از سخت ترین کارهای دنیا است.
فرهاد محکمی